Nowa nadzieja dla pacjentów z rzadką chorobą serca. Pomoże lek na osteoporozę

Nowe badania wskazują, że kwas ryzedronowy – popularny lek stosowany w leczeniu osteoporozy – może pomóc w walce z rzadką chorobą serca. To przełomowe odkrycie może otworzyć drzwi do nowych terapii genetycznych, zmieniając życie pacjentów na całym świecie.
Kardiomiopatia rozstrzeniowa często dotyka młodych pacjentów /Fot. Freepik

Kardiomiopatia rozstrzeniowa często dotyka młodych pacjentów /Fot. Freepik

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) to grupa chorób serca charakteryzujących się osłabieniem tego narządu, co powoduje problemy z efektywnym pompowaniem krwi. DCM często prowadzi do poważnych powikłań, takich jak niewydolność serca. Choroba najczęściej dotyka dzieci i dorosłych poniżej 50. roku życia, powodując objawy takie jak duszności, zmęczenie i obrzęki.

Czytaj też: Nowa nadzieja dla milionów! Serce po zawale da się naprawić

Zespół naukowców z Uniwersytetu Arizony odkrył, że kwas ryzedronowy, lek powszechnie stosowany w terapii osteoporozy, może naprawiać wadliwe białko związane z rzadką postacią DCM. Badania opublikowane w Journal of Clinical Investigation mogą mieć szerokie implikacje dla leczenia nie tylko tej choroby, ale także innych rzadkich schorzeń genetycznych.

Lek na osteoporoze pomoże naprawić serce

Wielu pacjentów z DCM posiada co najmniej jedną z licznych mutacji genetycznych, które mogą stanowić potencjalny cel dla spersonalizowanych terapii genetycznych. Szacuje się, że 30-40 proc. przypadków DCM ma podłoże genetyczne, jednak jak dotąd nie opracowano skutecznych metod leczenia skierowanych na konkretne mutacje.

Czytaj też: Stary lek, nowa broń. Digoksyna w walce z przerzutami raka

Problemem jest rzadkość ich występowania – niektóre mutacje dotyczą zaledwie kilku pacjentów na świecie, a firmy farmaceutyczne nie inwestują w opracowywanie leków dla tak wąskich grup odbiorców. Zespół badawczy postanowił przyjrzeć się lekom już zatwierdzonym przez FDA, aby znaleźć skuteczne rozwiązanie dla pacjentów z mutacją K210del, która jest związana z DCM. Deformuje ona strukturę białka, co zakłóca pracę “silnika” mięśnia sercowego. Kwas ryzedronowy okazał się wyjątkowo skuteczny w przywracaniu prawidłowego kształtu wadliwego białka, poprawiając tym samym funkcję serca.

Naukowcy z Arizony jako pierwsi na świecie stworzyli trójwymiarowy model mutacji K210del i porównali ją ze zdrową wersją genu. Następnie przy pomocy sztucznej inteligencji (AI) i superkomputerów przeanalizowali interakcje białka z innymi elementami komórki, co pozwoliło zidentyfikować kwas ryzedronowy jako lek, który przywraca prawidłowy kształt białka i normalizuje funkcjonowanie serca.

Hesham Sadek znalazł nowe zastosowanie dla kwasu ryzedronowego, popularnego leku na osteoporozę /Fot. University of Arizona

AI przeszukała bazę 2000 leków zatwierdzonych przez FDA, z których pięć najskuteczniejszych było stosowanych w leczeniu osteoporozy. W testach na hodowlach komórkowych oraz modelach zwierzęcych tylko kwas ryzedronowy wykazał zdolność do przywracania prawidłowej struktury białka. Jest to przykład zastosowania repurposingu, czyli wykorzystania już zatwierdzonych leków do nowych zastosowań.

Kwas ryzedronowy jest już zatwierdzony do leczenia osteoporozy, co znacząco skraca czas potrzebny na wdrożenie go do terapii DCM. Jeśli badania kliniczne potwierdzą skuteczność terapii, kwas ryzedronowy może stać się pierwszym lekiem ukierunkowanym na korekcję mutacji genetycznej związanej z DCM. Naukowcy współpracują z Narodowym Centrum Badań Sercowo-Naczyniowych w Hiszpanii, aby przetestować skuteczność kwasu ryzedronowego w dwóch rodzinach z mutacją K210del. Badania kliniczne mają się rozpocząć w Sarver Heart Center na Uniwersytecie Arizony.

Odkrycie naukowców z Uniwersytetu Arizony jest przełomem w dziedzinie medycyny precyzyjnej, która dostosowuje leczenie do unikalnych potrzeb genetycznych pacjenta. Dotychczasowe terapie DCM były głównie objawowe – teraz otwiera się perspektywa leczenia przyczynowego, ukierunkowanego na konkretne mutacje genów.

Marcin PowęskaM
Napisane przez

Marcin Powęska

Biolog, dziennikarz popularnonaukowy, redaktor naukowy Międzynarodowego Centrum Badań Oka (ICTER). Autor blisko 10 000 tekstów popularnonaukowych w portalu Interia, ponad 50 publikacji w papierowych wydaniach magazynów "Focus", "Wiedza i Życie" i "Świat Wiedzy". Obecnie pisze także na łamach OKO.press.